Usunięcie gangliona

Ganglion to łagodny guz, torbielowaty, patologiczny wytwór tkanek pojawiający się zwykle samoistnie (czasami po wytężonym wysiłku fizycznym), w wyniku przewlekłego urazu, lub w wyniku przewlekłego stanu zapalnego (np. z powodu przeciążenia nadgarstka w pracy fizycznej). W rzadkich przypadkach może powstać nawet w wyniku pracy przy komputerze. Wypełniony płynem lub galaretkowatą mazią. Typowa lokalizacja ganglionu to okolice nadgarstka, kolan oraz stopy. Wytwarza się bardzo głęboko pod skórą, by z czasem stać się widoczny – niekiedy ma zaledwie kilka milimetrów, zdarza się jednak że osiąga do kilku cm.

Kiedy należy przeprowadzić usunięcie gangliona?

Ganglion w początkowym okresie rozwoju nie daje żadnych dolegliwości, jednak po pewnym czasie, wraz z powiększaniem się, może powodować drętwienia, zaburzenia unaczynienia, obrzęki oraz dolegliwości bólowe. Wówczas usunięcie gangliona staje się nieuniknione. W dotyku wydaje się być „zbity” oraz twardy. Zwykle nakłucie gangliona daje krótką poprawę, ponieważ torbiel ma tendencję do nawrotów. Nie jest on w żaden sposób niebezpieczny dla zdrowia, jednakże nieleczony będzie dawał narastające dolegliwości.

Usunięcie gangliona – na czym polega?

Usunięcie gangliona polega przede wszystkim na dokonaniu punkcji strzykawką bądź na wycięciu jego torby z jednorazowym opróżnieniem zawartości torbieli. Wycięte tkanki poddaje się badaniu histopatologicznemu w celu postawienia ostatecznej diagnozy wykluczenia zmiany innego pochodzenia. Przed przystąpieniem do zabiegu warto wykonać zdjęcie rentgenowskie zmiany, by lekarz mógł dokładnie ocenić zmianę i podjąć decyzję dotyczącą jej usuwania. Pacjent tego samego dnia, po kilku godzinach, opuszcza klinikę z zaleceniami oszczędzania operowanej kończyny oraz codziennej zmiany opatrunków. Kontrola pozabiegowa następuję po ok. 2 tygodniach. Należy pamiętać, że samo usunięcie gangliona nie daje 100% pewności, że nie pojawi się on znowu. Po zabiegu konieczna jest więc rehabilitacja polegająca głównie na odciążaniu i oszczędzaniu miejsca gdzie był wcześniej ganglion. Dobrym rozwiązaniem są także masaże, pomagające szybko dojść do wcześniejszej sprawności. Również we wczesnej fazie rozwoju ganglionu, przed decyzją na zabieg, masaże mogą być pomocne w celu „rozbicia” chorobowo zmienionej tkanki.